Daintree Natural Rainforrest Reserve

Daintree Rainforest

27- 31/3

Vanuit Cairns naar Daintree is het een kilometer of 100 rijden dus het is handiger als we nabij of in de Daintree kunnen overnachten. We vinden een compleet huisje in de tuin van een gepensioneerd stel waar we 4 nachten blijven. Dit is echt een super deluxe huisje met een simpele buitenkeuken. De mensen zelf hebben een zeer ruim huis wat ze delen met tekkel Frankie, die iedere keer luid blaffend op me afrent om me weg te jagen maar die zich steeds snel bedenkt als ik m achter zijn oortjes kriebel en op zijn buikje aai. We missen onze honden wel dus nu kan ik mijn hondenknuffel gemis botvieren op Frankie. Er is ook een klein zwembad bij wat ik mag gebruiken! Hun achtertuin komt direct uit op het strand. Dit is een kilometerslang leeg strand met erachter bomen voor schaduw waar we soms enkele mensen zien. Vooral na 5 uur zijn er wat mensen op het strand met een stoeltje, tafeltje, wijntje, etc. Helaas kan er niet gezwommen worden want er zitten zoutwater krokodillen in zee. Ook is er geen Jellyfish net waarbinnen je veilig zou kunnen zwemmen.

Vanuit dit gasthuisje zijn we naar een krokodillen cruise gegaan op zoek naar rivier krokodillen (de gevaarlijke Salties). Uiteindelijk een hele grote gezien die rustig op de kant lag te zonnen. Ook wat kleine, jonge krokodillen gezien wat minder bedreigend overkwam. Die middag reden we naar de Mossman Gorge die we uiteindelijk met een bus konden bereiken. Meteen aan het begin van die kloof dacht ik even naar de andere kat van een snel stromende rivier te zwemmen. Zowel het begin als stroomafwaarts waren flinke watervallen maar bijna aan de overkant lag een rots boven het water en daar wilde ik naar toe. Bianca zwom twee slagen en keerde weer om terwijl ik voortploeterde. De stroming werd wel heel sterk en ik werd richting de malende watervallen getrokken. Gelukkig kwam een Australische zwemkampioene langszij en zij trok mij op de rots. Na duidelijke instructies van haar te hebben gehad hoe ik terug moest zwemmen zonder te worden vermalen ben ik toch weer heelhuids terug gekomen. Pas weer bij het begin van de kloof zagik het bord met de waarschuwing dat het zeer riskant was om te zwemmen. Maar goed, na deze zwemtocht hebben we nog een mooie wandeling van ongeveer 3 km door de kloof gemaakt en ons prima vermaakt met/om wat mensen uit omgeving Tubbergen die op zoek waren naar een zwemplek. Tja dat is dus pas aan het einde of eigenlijk begin van de 3 km ronde. Maar ook zij hebben de zwemplek uiteindelijk gevonden.

De volgende dag zijn we naar Daintree en Cape Tribulation gereden. Mooi natuurgebied en zo ongeveer elke 100m werden we gewaarschuwd voor overstekende Casowaries. Die hadden we graag gezien (op afstand want heel aggresief) maar geen 1 gezien. Ook zijn we met de wandeltochten hier op zoek gegaan naar krokodillen maar ook die zijn niet te vinden. Wel heel veel prachtige en rustige stranden. Maar die wilde beesten verbergen zich erg goed.

Effe wat uitleg erbij; Cassowaries zijn enorm grote vogels die op hun achterpoten lopen, een tandje kleiner dan de Struisvogel. We hoopten heel erg dat we er een zouden spotten want het worden de ` tuiniers van de Daintree` genoemd, dus er zitten er toch wel een aantal. Op de tweede dag in de Daintree hebben we de Jindalba long Loopwalk van 2,7 km gelopen (ja dat is lang in de Jungle, want je doet daar zeker 1,5 uur over). Halverwege de tocht raakten we het paadje kwijt, door de dichtheid van de begroeiing is het echt moeilijk om dan het vervolg van de route weer terug te vinden maar na 10 minuten was dat toch wel gelukt (dankjewel Maps.me voor de goede kaarten). Een stukje verder zien we twee vrouwen lopen, die opgelucht roepend naar ons toe komen. Zij waren het pad al een hele poos kwijt en waren blij ons te zien. Zij waren eerder begonnen aan de route dan wij en lieten ons een filmpje van een Cassowarie zien die zij gespot hadden aan het begin van de route. Shit, shit, shit, net gemist dus! De vrouwen kwamen uit California en net aangekomen in Australie en meteen prijs!

Na onze wandeling hebben we nog de kleine Madja Boardwalkeen gelopen door een swamp waarin een wandelpad op palen was uitgezet. Dan nog maar even `fish en chips` eten bij een restaurantje aan het strand in de Daintree. Het is dan wel een Nationaal Park maar er zijn nog wel diverse restaurantjes, ecolodge, camping sites en zelfs een dorpje Cow Bay.

Als je in Australie een wijntje of bier wilt kopen zal je naar een bottle shop oid moeten gaan. Supermarkten hebben dit niet en ook niet alle restaurants. Dus op een middag hadden we zin in een wijntje voor `s-avonds en reden we 20 km naar een bottle shop. Lekker dichtbij zeiden we nog. Onderweg bedachten we dat het eigenlijk belachelijk was om 40 km te rijden voor een fles wijn. Blijkbaar beginnen we al te wennen aan de grote afstanden. Alles is hier ver van elkaar maar dat went echt heel snel. De wijntjes hebben we met onze AirBNB hosts opgedronken op het strand bij zonsondergang, daar heb je wel ff wat voor over.