Mysore (Mysuru) Palace en nog wat..

Op naar Mysore (15/2)

De nachtbus was iets minder prettig voor Bart maar dat laat ik aan hem over. Mysore (Mysuru) is vooral een grote stad met 1 miljoen inwoners, dus druk met brommers, riksja`s, bussen en vrachtverkeer. We hebben een zakenhotel nabij het Mysore Palace, de nummer 2 bezienswaardigheid van India. Ik ga in mijn eentje op pad want Bart is te beroerd. Prio nummer 1; geld zien te pinnen. ATM 1 accepteerd mijn bankpas niet. Geen probleem, verderop bij de rotonde zitten nog minimaal 5 ATM`s. Na de 4e ATM begint mijn vertrouwen in een goede afloop in te zakken, zelfs de credit card wil niet werken. De laatste ATM op de rotonde spuugt INR 10.000 voor me uit YEAH! Bij succes nog maar meteen even INR10.000 meer gepind.

Nu met mijn dikke portemonee teruglopen door de verzengende hitte naar het hotel, het is maar een stukje van 1 km of zo maar door de hitte eigenlijk niet te doen.

Die busrit van Hampi naar Mysuru was met een sleeper bus (was een nachtrit). Dat hadden ze de beter een shakerbus kunnen noemen. Regelmatig boorde mijn neus zich in het plafond. Bovendien zette ik bij elke stop mijn beide hoofdsluizen open om interne troep af te voeren. Tja zou dat iets te maken hebbe met het vegetarische en non alcoholische dieet? Mysuru is een lelijke stad maar het koninklijke paleis is van een ongekende schoonheid. Dat maakt detrip al meer dan de moeite waard.

Na een dagje acclimatiseren voor Bart op de koele hotelkamer gaan we op de 2e dag het Paleis bekijken. We hebben een gidsmannetje ingehuurd om in het Paleis zelf uitleg te krijgen. Het originelen houten Paleis is deels vervangen door een stenen Paleis ergens in 1930 of zo. Het Paleis is een mengsel van Italiaanse, Hindoe, Islam, Hongaarse etc etc invloeden. Sinds 1970 is de Maharadja niet meer het hoofd van de staat en heeft hij zelfs geen ceremoniele functie meer. De 24 of 25e generatie (een man van een jaar of 30) woont in een deel van het paleis waar geen toeristen mogen komen.

In de avond gaan we eten bij een restaurant waar het erg goed uitziet (eigen ORS water, schone keuken etc). Wij denken eenslekker uit te pakken maar kunnen eigenlijk nauwelijks iets eten want de gerechten zijn veel te heet, help we staan in BRAND! Helaas zegt mijn maag die nacht; ` tot hier en niet verder`, en ben ik de volgende dag een dweil en moet Bart alleen op pad sturen met een toertje in om Mysore wat we geboekt hebben.

Die tour was niet zo spectaculair en bevatten o.a. een zoo van 87 hectare. Daar hadden we een uur voor. Dus iedereen te laat terug bij de bus.En verder een aantal tempels van supergoden en dus heel, heel erg druk. Als vee werden we middels stalen dranghekken naar een beeld van een god geleid en dan konden we doneren. Heel anders dan in Hampi waar we vrij en makkelijk alle tempels in konden.

Van Mysurur naar Kerala namen we een comfortabele taxi (geen shaker bus) en zitten nu bij een groot meer in een uiterst comfortabel resort en kamer. Er is zelfs een zwembad! In Mysuru was het eten zo pittig dat je hoofd ervan achterover slaat. Hier lijkt het nog meet vallen en dat geld ook voor de temperatuur. IPv 35C nog maar 32C. Goed te doen dus.

We hadden een mobieltje voor dagdagelijkse bezigheden maar het geheugen raakte snel vol. Al in Hampi moesten we oude foto,s verwijderen.Ik wilde niet de foto,s van Sem, Veroni en ma verwijderen. Die waren mij te lief. Dus al het andere weggedaan en we konden weer vooruit. Echter de volgende dag begaf het mobieltje het en bleek niet meer te repareren. De foto,s waren niet meer terug te halen. Was dit een sein van Sem, Veroni en Ma? Afgelopen 2,5 jaar allle drie overleden en het verdriet is er nog. Dat zal minder worden en de vele goede herinneringen zullen blijven. Vaarwel Sem, Veroni en ma. Wij zullen jullie blijven koesteren.