Wayanad, mountains and caves

Wayanad 19-23/2

Onze private car met chauffeur brengt ons naar de streek Wayanad in Kerala. Dit is een hoger gelegen gebied met enkele stuwmeren t.b.v. de vele bananen, koffie, thee en kruiden plantages. We zitten nu in het Kazpazha Lakeshore Resort een het Kazpazha stuwmeer. We zijn de enige gasten en we worden opgewaardeerd van basic cottage naar Executive villa. Het is een klein resortje met zwembadje en een paar huisjes, heel rustig en super vriendelijke hulpmannetjes allemaal. De volgende dag wandelen we een klein stukje naar een ini-mini moslim dorpje waar we een bezienswaardigheid zijn; eerst maar even zeep kopen want onze kleren hebben wel een opfrisbeurt nodig, daarnaast cashewnootjes, bananen en wat chocolade crackers.

Assi wordt ons Riksha mannetje, hij rijdt ons in de middag naar de Kazpuzha dam. Als we hem vragen wat er daar te zien is dan zegt hij doodeerlijk; `niets`. Het is een soort pretpark bij de dam maar wij zijn de voornaamste attractie we voelen ons net beroemdheden want ze willen allemaal op de foto met ons. Vanaf een toren boven bij de dam kan je via een kabel naar beneden roetsjen; dat lijkt me leuk om te doen. Bart gaat uiteraard niet mee (hoogtevrees) het is echt wel gaaf om zo hoog over de dam te zoeven!

De volgende dag worden we om 5:30 opgehaald door ons riksha mannetje om naar het aanmeldpunt te gaan om naar Chembra peak te lopen. Met slaap in de ogen worden we eerst een uur in de riksja geshaked om vervolgens nog een hele tijd te moeten wachten bij het aanmeldpunt, ze gingen toch pas later open; en bedankt. Er mogen per dag maar max 200 bezoekers in dit National Park komen vandaar dat iedereen er wil zijn als het aanmeldpunt open gaat. Het is echter nog het voorseizoen en valt het mee met de drukte. Het is een leuke toch die we in principe met z`n tweeen lopen maar we komen op de route langs de gidsen gelopen en er zijn natuurlijk ook nog de andere bezoekers. Het was een leuke tocht om te maken maar ook weer niet heel bijzonder geen enkele wildlife gespot (behalve aapjes) en het uitzicht was beperkt door de mist. De route in de riksha terug naar ons resort was echt super mooi want het bleek door theeplantages over een heuvelachtig terrein te lopen.

Bart mag ff vertellen over onze motortoch naar de Edakkal Caves.

De Motortocht met motormuis Bart aan het stuur was echt mooi. Met een rustige snelheid (want Bianca achterop) reed ik naar de caves. Uiteraard politie vermijden want ik heb geen motorrijbewijs. Niet opgepakt en om de meeste kuilen heen gereden kwamen we aan bij de beroemde caves. vervolgens moesten we nog 2 km omhoog wandelen bij 33C. Daar vonden de schoolkinderen ons erg interessant en vroegen steeds onze naam (de mijne vonden ze erg mooi) en waar we vandaan kwamen. Soms prima, soms vermoeiend. Halverwege de wandeling (of eigenlijk klim) was er een 12D minibioscoop. Daar wilde ik wel in en Bianca ging toch ook mee maar heeft volgens mij niet gekeken. Excuus was dat ze toch geen 3D kon zien, maar het was 12 D dus die andere 9D heeft ze wel meegekregen.De caves vielen echt zwaar tegen. Duizenden traptreden omhoog en omlaag voor een paar rotswanden met oude teksten en tekeningen. Na weer 2 km bij 33C te zijn afgedaald hebben we lekkr friet met ei[e-38]brood kunnen eten. Daarna snel (want het is een motor) terug naar onzevilla om lekker in het zwembad te plonzen. Heerlijk.

Morgenvroeg nemen we de bus naar Kochi. Een rit van 6 uur, ik ben benieuwd of het een beetje te doen is want het zijn 5 stoelen op een rij i.p.v. 4 stoelen zoals wij dat kennen.