Varkala @the Beach - Reisverslag uit Alleppey, India van Bianca & Bart van Ingen - WaarBenJij.nu Varkala @the Beach - Reisverslag uit Alleppey, India van Bianca & Bart van Ingen - WaarBenJij.nu

Varkala @the Beach

Door: Bianca en Bart

Blijf op de hoogte en volg Bianca & Bart

07 Maart 2023 | India, Alleppey

Varkala, Kerala 2-7/3

Na de Shaker bus en de doorwaai bus wilden we nu wel eens met de trein reizen, kijken hoe dat is....... Volgens onze host was het niet mogelijk in de AC (aircondition) treinstellen te reizen want dat kan alleen op stoelreservering en die zijn al lange tijd vooruit gereserveerd. Volgens hem was `de sleeper` het meest comfortabel. Dit zijn bedjes die overdag omgevormd worden naar banken en dan kan je gewoon ergens gaan zitten waar er plaats is. Ik laat de gemoedsbeschrijving van de treinreis lekker aan Bart over.

Om 12 uur vertrokken van onze guesthouse met een riksa vlotjes naar het treinstation. Daar waren we om 12:30 en dus een goede start! Helaas vertrok onze trein pas rond 2 uur ivm vertraging van een uur. En de sleeper wagon was helemaal achteraan dus rennen (bij 34C) met bagage naar de laatste wagons. Deze hadden tralies voor de ramen, waarschijnlijk om te voorkomen dat passagiers zouden vluchten. De wagon zat propvol zwetende en half slapende mensen en ik kon nog net zitten op een bank voor 3 mensen. Ik was nummer 4 en naast mij zat een man die vermoedelijk ballen van een stier had want hij had zijn knieeen zo ver mogelijk uit elkaar. Na bijna 4 uur (over 100 km) zweten en verkrampt zitten eindelijk gearriveerd in Varkala. Daar klampte een riksha driver ons aan en via een doorloopje van een andere trein kwamen we aan bij zijn rikshaw. Hij bracht ons naar de authentieke guest home waar we eindelijk de koelte van de AC konden proeven.

In Varkala doen we vooral niks en in de namiddag als het te heet is om iets te doen, doen we nog minder; een dutje bij de koelte van de airco. Tegen zonsondergang wordt het weer druk op het strand en gisteren heb ik nog een klein uurtje in de zee kunnen zwemmen genietend van de zonsondergang. Totdat een baywatch meneertje met een grote rode zwembroek en daarboven een nog grotere buik hard begon te fluiten en met zijn vlaggetje zwaaien. Iedereen moest het water uit, ik dacht die heeft minimaal een haai of reuzengolf gezien! Nee hoor, als de zon de zee raakt mag er niet meer gezwommen worden, onverbiddelijk.

De zee is superwarm als een lekker bad, maar wel zout dus zijn we verkast naar een hotel met een groot zwembad (15 x 8m). Booshka heeft haar eerste golfsurfles gehad waarbij ze een superieure techniek demonstreerde; de zeemeeuw. Mag helaas niet aan anderen getoond worden maar ik heb het op film. Verder was de sluitertijd van mijn camera te lang (1/100 sec) om haar op de board te fotograferen. De volgende dag hebben we rond-gescooterd en bier gehaald (tja, erg lekker bij 35C) dat we dan op ons terras konden opdrinken. s middags hebben we met een gids gekayaked in een magrove gebied. Prachtig! Pas met het donker waren we terug in de haven en met de scooter 16 km teruggereden over de drukke en slechte wegen hier. Op ons terras daarna genoten van het ingeslagen koud biertje.

Iedere avond lopen we over de Cliff, hoog boven het strand. Aan de rand van de cliff loopt een voetpad met een oneindige reeks aan winkeltjes, restaurantjes en barretjes. Ontbijt, lunch en avondeten is dus meestal in een van deze tentjes en eigenlijk altijd super lekker of het nu Italiaans, Indiaas of Chinees is. Steeds weer een feestje op deze manier.

Nu nog ff over dat golfsurfen, dat is echt ontzettend gaaf als het lukt om op het surfboard te blijven staan. Maar moeilijk dat het is om dat te doen! Alsde juiste golf komt moet je zo snel mogelijk overeind komen op het board, niet te ver naar voren, achteren, links of rechts want dan lig je er zo weer af. Vooruit kijken, benen gebogen, niet te ver vooroverof achterover en dat allemaal in een split second. Je begrijpt dat ik meer in het water val dan dat ik op dat ding sta. Vandaag (dinsdag) en les 2, had ik een prive instructeur, Dus extra vaak er op klimmen en er af knallen. Na de Kayak tocht van gisteren waren de spiertjes toch al moe dus aan het einde van de les kon ik niet meer overeind komen. Maar blij dat ik het gedaan heb. Misschien donderdag nog een laatste les.

Bianca heeft het over dat het eten een feestje is. Tja, Ons middag maal is eigenlijk altijd Indiaas en dat kan wel eens pittig zijn. Daarom checken we af en toe bij de ober of het spicey is. nee hoor zegt hij dan. Vervolgens slaat mijn hoofd achterover bij de scherpe geur van het middagmaal en na de eerste hap brandt mijn tong en gehemelte weg. Ik zweet daarna zelfs uit mijn oogballen en dan te bedenken dat het nog een keer genieten wordt in het kleinste kamertje. Feestje hoor.


  • 07 Maart 2023 - 13:19

    Jennie:

    Wat heerlijk om jullie verslag weer te lezen. Fijn om zo mee te reizen. Jullie zijn heerijjk aan het genieten en zo hoort ook. Blijf dat ook vooral doen. En blijf schrijven!

    Lieve groet uit Spanje


  • 07 Maart 2023 - 13:23

    Simone:

    Het is net Yoga op een surfboard ! (ten minste zo ziet het er uit op de foto)

    Wat een feestje in Varkala. Veel plezier nog xxx


  • 07 Maart 2023 - 13:46

    Corne Meeuwissen :

    Wat een prachtig verhaal, ik zie het helemaal voor me! Kijken uit naar een mooie reportage!


  • 07 Maart 2023 - 19:00

    Jobien :

    Wat een heerlijk verhaal weer! Leuk om ze “mee te mogen reizen” met jullie!


  • 07 Maart 2023 - 21:03

    Gijs:

    Die techniek van een zeemeeuw is nog zo slecht niet! Oogballen die eruit zweten, heftige avonturen maar heel.leuk om mee te lezen. Voorlopig zitten jullie daar goed en genieten aan een Indiaas strand.


  • 08 Maart 2023 - 20:29

    Elena :

    he (oud) buurtjes,

    Wat een belevenissen zeg! Grappig dat Bart altijd jullie luxe vervoers momentjes mag verslaan. Ik kan me levendig voor de geest halen hoe al de luxe in de shakerbus, de doorwaaibus en de sleepertrein eruit ziet en wat voor genot jullie eraan ondervinden! Hou vol zou ik zeggen! Ook het surfen vol houden ik weet hoe zwaar het kan zijn voor onze oude botten. Ik heb het afgelopen zomer nog even geprobeerd met Sayon en Jeffrey aan de atlantische kust in Frankrijk. We hadden geen zware golven maar het was al vermoeiend genoeg om op de plank te klimmen. Toen ik mij omdraaide stonden Jeffrey en Sayon al surfend en al aan wal... dus ja, toen deed ik maar alsof ik het belangrijker was dat ik hun in de gaten hield bleef maar gewoon op mijn plankje liggen. kon ik ten minstens een beetje uitrusten van de inspanning.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bianca & Bart

Actief sinds 02 Juni 2006
Verslag gelezen: 413
Totaal aantal bezoekers 34604

Voorgaande reizen:

02 Februari 2023 - 30 April 2023

Prepare for our sabbatical

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: